bastanza
Redazione De Agostini
sf. ant. [sec. XIII; da bastare]. Sufficienza: “assai ne ho de uno, e più che di bastanza” (Boiardo); a bastanza, forma antiq. di abbastanza.
sf. ant. [sec. XIII; da bastare]. Sufficienza: “assai ne ho de uno, e più che di bastanza” (Boiardo); a bastanza, forma antiq. di abbastanza.